Εκλογές 2012: Διάλυση χωρίς «κρότου-λάμψης» – Του Γρηγόρη Ρουμπάνη
Στο ΜΟΝΟ Μαΐου 5, 2012
ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αν και ονειρεύτηκαν να γίνουν αρχιτέκτονες, δεν κατάφεραν να γίνουν τίποτε άλλο, παρά μεταφορείς μπαζών.
Ένας όμορφος, ζεστός και χαμογελαστός ήλιος χαϊδεύει την Ελλάδα. Της αλείφει με αγριοβότανα τις πληγές, την παίρνει από το χέρι και της δίνει ελπίδες για τις μεγάλες αλλαγές που βρίσκονται μπροστά της.
Κάπως έτσι ονειρεύονταν οι πιο ρομαντικοί από τους ρομαντικούς, οι ποιητές της ειρηνικής επανάστασης, μια μέρα σαν κι αυτή. Ν’ αφήνει ο τόπος πίσω τους καπνούς και τα χαλάσματα, να φυλάει βαθιά στην καρδιά του τους νεκρούς αυτόχειρες, να κρατά σφιχτά από το μπράτσο τους πληγωμένους των διαδηλώσεων και τους σακατεμένους των απάνθρωπων μέτρων, να στέλνει ένα χαμόγελο ελπίδας σ’ όσους τραυματίστηκε απρόσμενα η ψυχή τους, και να επιχειρεί το μεγάλο βήμα.
